poniedziałek, 14 marca 2016

Czy bilans zdrowia dziecka może być dokładniejszy?


Przygotowałyśmy krótki kwestionariusz, który może pomóc lekarzom w szybkiej i wstępnej ocenie występowania objawów autyzmu. Wystarczy kilka minut, aby zorientować się czy należy skierować pacjenta na dodatkowe konsultacje ze specjalistą. Wielu lekarzy koncentruje się podczas bilansu zdrowia dziecka na jego ogólnym rozwoju, często ignorując, z pozoru błahe, nieprawidłowości zgłaszane przez rodziców czy też zaobserwowane przez nich samych w gabinecie. Kwestionariusz stworzony przez nas może okazać się bardzo przydatny i pozwolić na szybsze wykrycie istnienia zaburzeń w rozwoju dziecka. Bilans poszerzony o taki kwestionariusz byłby dokładniejszy, a rodzice mogliby zyskać większą pewność, że nawet najmniejsze wątpliwości nie zostaną zbagatelizowane. Zachęcamy rodziców do zapoznania się z innymi postami na blogu, dzięki którym dowiedzą się na co zwrócić uwagę podczas rozwoju dziecka i ewentualne niepokoje zgłaszać lekarzowi podczas badań kontrolnych.






Kwestionariusz stanowi jedynie pomoc przy ocenie stanu rozwoju dziecka podczas rutynowych kontroli u lekarza pediatry i nie jest wystandaryzowanym materiałem diagnostycznym oraz nie może być stosowany jako jedyna podstawa do diagnozy autyzmu.

Synapsis, czyli w które drzwi pukać.

MOJE DZIECKO MA AUTYZM 

gdzie otrzymam pomoc?


FUNDACJA SYNAPSIS

Niesie profesjonalną pomoc dzieciom i dorosłym z autyzmem oraz wspiera ich rodziny. Jest to najpopularniejsza w Polsce placówka, gdzie rodzic może otrzymać pomoc zarówno dla swojej pociechy, jak i dla siebie. Fundacja jest twórcą wielu kampanii społecznych i akcji dotyczących autyzmu. Ich oferta obejmuje zajęcia logopedyczne, program terapeutyczny Carole Sutton dla rodziców, badania psychologiczno-pedagogiczne, szkolenia, staże, porady, diagnozy i wiele innych. 


Gdzie ich szukać ?

ul. Ondraszka 3
02-085 Warszawa
tel./fax (+48 22) 825 87 42
e-mail: fundacja@synapsis.org.pl
strona internetowa: www.synapsis.org.pl
Pierwsze Niepubliczne Przedszkole Terapeutyczne Fundacji SYNAPSISul. Powsińska 56
02-903 Warszawa
tel. (+48) 512 345 210
przedszkole@synapsis.org.pl
Ośrodek dla Dzieci i Osób Dorosłych z Autyzmem
ul. Ondraszka 3
02-085 Warszawa
tel./fax: (+48 22) 825 87 42
fundacja@synapsis.org.pl
Autyzm System XXI
ul. Ondraszka 3
02-085 Warszawa
tel. (+48 22) 825 01 34
Pracownia Rzeczy Różnych SYNAPSIS
ul. Jasna 36A
05-506 Lesznowola, Wilcza Góra
tel. (+48 22) 736 28 00
sklep@pracowniasynapsis.pl



Zanim udacie się na bilans...przeczytajcie ten wpis :)

W poście „10 zasad świadomego rodzica”, pojawił się temat pytań. Kto pyta nie błądzi- tak mówi stare przysłowie, które w tym wpisie powinno być jego mottem przewodnim.
Bilans jest to obowiązkowa wizyta każdego dziecka u lekarza. Odbywa się już podczas okresu noworodkowego, a potem w wieku 2, 4, 6, 10, 14, 18. Nie zawsze jednak ta wizyta jest wystarczająco dobrze przeprowadzona, nie zawsze daje jasny obraz dla rodzica, jak rozwija się jego dziecko. Czy tak to musi wyglądać? Mówimy stanowcze: NIE. Tak to nie musi wyglądać. A co jeśli nie jest dobrze, a lekarz przeoczy kilka ważnych spraw? Chcielibyśmy uniknąć sytuacji, gdy diagnoza autyzmu stawiana jest zbyt późno. Dlatego to do Was, drodzy Rodzice, kierujemy nasz wpis, ponieważ to Wy jako pierwsi możecie zauważyć pewne objawy autyzmu. Apelujemy, abyście pytali, abyście wchodzili do lekarzy oknem, jeśli zamkną Wam przed nosem drzwi, abyście byli świadomi, że Wasze zaangażowanie może pomóc Waszemu dziecku. Oczywiście na większość pytań dostaniecie odpowiedź tutaj, co nie oznacza, że nie warto jeszcze raz przemaglować Waszego lekarza prowadzącego. Pytajcie więc o wszystko. I jeszcze o to:

  • Jak rozwija się moje dziecko?
  • Czy coś niepokoi Pana doktora/ Panią doktor?
  • Jeśli niepokoi mnie …. to co to może oznaczać?
  • Czy moje dziecko może mieć autyzm?
  • Jakie są objawy autyzmu?
  • Czy w takim razie powinnam szczepić dziecko?
  • Czy moje dziecko potrzebuje częstszej opieki medycznej?
  • Jaką dietę stosować ?
  • Czy są lekarstwa, które mogą pomóc mojemu dziecku?
  • Czy autyzm jest uwarunkowany genetycznie?
  • Dlaczego akurat moje dziecko ma autyzm?
  • Gdzie mogę udać się po pomoc?
  • Czy jest ktoś w stanie zapobiec autyzmowi?
  • Jak opiekować się moim dzieckiem?
  • Czy moje dziecko jest bardziej narażone na inne choroby niż dziecko nie mające autyzmu?
  • Czego mam unikać?
  • Co mogę robić w domu, aby pomóc mojemu dziecku?
  • Jakie są formy terapii dzieci z autyzmem?
  • Na co mam zwrócić szczególną uwagę u dziecka?
  • Co mogło spowodować autyzm u mojego dziecka?


Na te oraz inne pytania, lekarz jest zobowiązany Wam odpowiedzieć.

Czy dziecko z autyzmem trudniej się kocha?

Państwa dziecko ma autyzm – wielu Rodzicom po usłyszeniu tego zdania świat wywraca się do góry nogami. Pojawiają się próby wyparcia, niegodzenia się z usłyszaną diagnozą, ponieważ ciężko jest zaakceptować fakt, iż nasze dziecko będzie zaburzone przez całe życie. Następuje przewartościowanie wielu rzeczy. Każdy dzień nastawiony jest na wspomaganie rozwoju dziecka, bowiem dziecko z autyzmem potrzebuje o wiele więcej cierpliwości, uwagi i zaangażowania.
Jednak czy dziecko z autyzmem trudniej się kocha?
W zależności od stopnia zaawansowania zaburzenia, dzieci przejawiają różne symptomy. Rodzic, dopóki się z tym nie oswoi, nie potrafi zrozumieć, że jego dziecko gryzie go każdego dnia nie dlatego, że go nie kocha, a dlatego, że jest to pewien rodzaj stymulacji. Matki wieczorami mogą płakać z bezsilności, gdy widzą inne dzieci przytulające się do swoich rodziców, gdy ich własne nie są nawet w stanie utrzymać kontaktu wzrokowego.
Nikt nie uczy nas jak być rodzicem. Tym bardziej nikt nie przygotowuje nikogo do bycia rodzicem zaburzonego dziecka. Musimy sami, bądź z pomocą terapeutów, odkryć drogi za pomocą których dotrzemy do swojej pociechy. Jednakże te trudności nie sprawiają, że nasze uczucia słabną. Do bezgranicznej miłości dochodzi jedynie o wiele więcej cierpliwości.
Przede wszystkim należy wyzbyć się myślenia, że jest to czyjaś wina. Przyczyna autyzmu do tej pory nie jest znana, więc zamiast skupiać się na teoriach, należy poświęcić swoją energię na stymulowanie rozwoju swojej pociechy. Zmieniają się również priorytety rodziców. Nie zastanawiają się kiedy usłyszą pierwsze wyrazy dziecka, a czy w ogóle będzie to możliwe. Nie wymagają, by ich dziecko rozwijało się w równym tempie z niezaburzonymi dziećmi. Są świadomi, że potrzeba więcej czasu by osiągnąć efekty, a ich priorytetem jest dążenie do nauczenia samodzielności swej pociechy. Cieszą się z najmniejszych postępów, które motywują do jeszcze większego wysiłku.
Dzieci z autyzmem uczą swoich rodziców jednej, bardzo ważnej rzeczy – pokory.
Potrzebna jest ona do zaakceptowania zaburzenia i nauczenia się z nim funkcjonować. Dzięki temu nie oczekują od dzieci rzeczy niemożliwych, a są wdzięczni za każdą nową opanowaną umiejętność. Rozumieją ograniczenia związane ze stanem dziecka i starają się sprostać dodatkowym wymaganiom. Wszystko po to, by zapewnić jak najlepszy start i mieć poczucie, że zrobiło się wszystko, by, pomimo zaburzenia, dziecko funkcjonowało samodzielne, a w przyszłości nie było uzależnione od nikogo.

Dziecka z autyzmem nie kocha się trudniej, do bezgranicznej miłości dodać należy jedynie o wiele więcej cierpliwości i pokory.

10 zasad świadomego rodzica dziecka z autyzmem.

10 zasad świadomego rodzica!

Osoba świadoma musi przede wszystkim zdawać sobie sprawę z czegoś i podejmować
przemyślane decyzje. Rodzic dziecka z autyzmem musi być świadomy, dlatego my chcemy
podzielić się z Wami naszą wiedzą dotyczącą zasad, którymi powinniście kierować się w
momencie, gdy zauważycie jakikolwiek sygnał ze strony dziecka dla Was niepokojący.

1. Dokładnie przypatrujcie się rozwojowi Waszego dziecka! Jesteście najbliżej swojego
dziecka. Potraficie rozpoznać rodzaj jego płaczu: pieluszka za mokra, mały i wielki głód .
Znacie jego potrzeby. Objawy fizjologiczne są równie ważne, co objawy ze strony jego
rozwoju zarówno ruchowego, jak i społecznego oraz psychicznego. Jesteście genialnymi
obserwatorami, wyłapujecie wiele szczegółów z życia dziecka. Dlaczego więc, gdy coś
zaczyna niepokoić- boicie się do tego przyznać? Dlaczego, gdy dziecko nie utrzymuje z
Wami kontaktu wzrokowego, nie chce się bawić- mówicie, że to przez jego charakter? Nie
wstydźcie się mówić o tym, co Was niepokoi, czego się boicie. Gdy poczujecie, że dzieje się
coś złego, macie prawo czuć strach, złość. Aczkolwiek pamiętajcie, że to Wy w jakiś sposób
sterujecie przyszłością Waszego dziecka, musicie więc brać sprawy w swoje ręce i...jak
najszybciej udać się do specjalisty!

2. Bądźcie czujni! Bacznie obserwujcie swoje dziecko, zapamiętujcie najważniejsze momenty
z jego życia (kiedy zaczęło siadać, chodzić, jak wygląda z nim kontakt słowny i
pozasłowny, np. czy posługuje się gestem), ale jeśli Was coś niepokoi- udajcie się do
specjalisty, nie szukajcie odpowiedzi u osób, które się na tym nie znają.

3. Nie bójcie się pytać! Pytajcie lekarzy (którzy są pierwszymi i najważniejszymi specjalistami
w życiu Waszego dziecka) o wszystko, co Wam przyjdzie do głowy. Nie bójcie się zadawać
pytań trudnych, ale nie bójcie się też trudnych odpowiedzi. Jeśli czegoś nie rozumiecie (my
wiemy, że niektóre medyczne terminy są jak chińskie znaczki)- proście o dokładne
wytłumaczenie. Jakie pytania możecie i powinniście zadawać lekarzom pierwszego
kontaktu i nie tylko- o tym w kolejnym poście. Zapraszamy!

4. Unikajcie internetu! Ta zasada pewnie mocno Was zdziwiła, bo przecież czytanie naszego
bloga to nic innego, jak wchodzenie na teren wroga. Przyjaciela trzeba trzymać blisko,
wroga jeszcze bliżej- powiedzenie to idealnie pokazuje, że należy z rozwagą i pewnym
dystansem podchodzić do rzeczy, które są umieszczane w internecie. Każemy go unikać w
takim sensie, że proponujemy nie stawiać diagnozy własnego dziecka na podstawie forum
internetowego, znanego wszystkim dobrotliwego wujka G i niezawodnej cioci W oraz
wszelkiej innej maści portali, które przekazują „wiedzę”. Nic nie zastąpi tejże wiedzy
posiadanej przez specjalistów i lekarzy- w nich tkwi siła odpowiedniej diagnozy, a potem
ustalenia terapii.

5. Pamiętajcie o bilansach i szczepieniach! Chyba nie musimy Wam mówić o tym, jak bardzo
temat szczepień jest kontrowersyjny. Powstało wiele mitów na jego temat, ale fakt jest
jeden: nie należy ich słuchać i przywiązywać do nich wagi. Porozmawiajcie o tym z
lekarzem- na pewno powie Wam to samo! A o tym, jakie pytania mogą Wam się przydać na
bilansie z dzieckiem będzie kolejny artykuł.

6. Dajcie dziecku poczucie bezpieczeństwa! Z kim, jak nie z Wami, dziecko będzie czuło się
najlepiej? Odpowiedź jest prosta.

7. Szacunek! Do samego/samej siebie, dziecka i specjalistów, którzy z nim pracują. Nie
obwiniajcie się- to nie jest Wasza wina, że Wasza pociecha ma autyzm. Dołóżcie wszelkich
starań, aby dać jak najwięcej komfortu dla Waszego dziecka, ale w tym wszystkim nie
zapominajcie o sobie.

8. Nie załamujcie się diagnozą! Autyzm. Pojawia się strach, płacz. Ciężko nie czuć tych emocji
wobec tej diagnozy. Pamiętajcie- to nie koniec świata, a przecież dla Was tym światem jest
Wasze dziecko. Czy chcecie, aby wraz z diagnozą zniknęło całe Wasze szczęście i
bezpieczeństwo? Nie pozwólcie sobie na załamanie się, jest o co walczyć.

9. Dokształcajcie się! Człowiek uczy się przez całe życie, to wiemy wszyscy. W szczególności
Wy, Rodzice, musicie zadbać o Waszą wiedzę na temat autyzmu. Z prostych powodów: Aby
wiedzieć, co dla Waszego dziecka będzie najlepsze i czego się wystrzegać. Jeśli
„zaprzyjaźnicie” się z autyzmem, poznacie jego mechanizmy to prościej Wam będzie
również zrozumieć Wasze dziecko. Poza tym, w gąszczu miliona pomocy, metod, szkoleń,
będziecie wiedzieć co jest dobre, a co złe, co jest podparte badaniami i co wybierać dla
swojego dziecka.

10. Kochajcie swoje dziecko! Takie banalne i oczywiste, prawda? A jednak chciałybyśmy o tym
przypomnieć i będziemy przypominać! Wasze dziecko nie jest chore, dziwne, inne- ono jest
wyjątkowe! I potrzebuje dużo miłości, czułości, a przede wszystkim zrozumienia. Czasem
będzie ciężko, ale nie poddawajcie się. Autyzm nie jest taki straszny, jak go malują :)

Autyzm - fakty i mity, czyli jakich informacji unikać w internecie.


    Z racji tego,że w internecie pojawia się dużo stron, które publikują mylne informacje dotyczące przyczyn powstawania autyzmu jak i samego autyzmu, postanowiłyśmy wyjść na przeciw temu zjawisku. Docieramy wspólnie do czeluści internetu. Docieramy tam, gdzie nie jesteśmy mile widziane. Odkrywamy to, co wzywa o pomstę do nieba! Zapraszamy do wspólnej podróży...


SZCZEPIONKI

,,Związek szczepień z autyzmem udowodniony !!!''- pisze jeden z portali internetowych. NIC BARDZIEJ MYLNEGO !!! Nie ma żadnego związku pomiędzy występowaniem u dzieci autyzmu a szczepionką MMR. Przeprowadzono badania naukowe, które udowodniły, że nie istnieje żadna korelacja pomiędzy wystąpieniem autyzmu a przyjęciem szczepionki. Na dzień dzisiejszy, twórca tej jakże mylnej teorii , mówiącej o związku autyzmu z MMR, stanął przed zarzutami General Medical Council.  Grupa polskich medyków ponownie udowoniła brak jakiegokolwiek związku między autyzmem a szczepionką. ZACHĘCAMY-ODSYŁAMYLack of association between MMR vaccination and the incidence of autism in children: a case-control study], D. Mrozek-Budzyn, A. Kiełtyka, R. Majewska, Przegl. Epidemiol.63(1):107-12; 2009
NIEKOMPETENTNYM RODZICOM MÓWIMY STANOWCZE NIE

JELITA MATKI A AUTYZM
Faktem jest, że autyzmowi towarzyszą problemy jelitowe U DZIECKA - zaparcia, biegunki, bóle brzucha. Nie istnieje żadne potwierdzenie medyczne i naukowe na związek problemów z jelitami matki a autyzmem. Jak wiemy- to, co nie jest potwierdzone, nie jest również prawdziwe. Tak wiec mit ze związkiem zaburzeń jelitowych u matki a występowaniem autyzmu u dziecka- stanowczo OBALAMY !!!

DZIECKO SAMO WYROŚNIE Z AUTYZMU
Autyzm to zaburzenie towarzyszące dziecku przez całe życie. Dzięki intensywnej i systematycznej terapii możemy zniwelować objawy autyzmu i poprawić funkcjonowanie dziecka, jednak  Z AUTYZMU SIĘ NIE WYRASTA .
MÓWIMY STOP STRONOM INTERNETOWYM SIEJĄCYM NIEPRAWDĘ!

PEŁNIA KSIĘŻYCA, BADANIE WŁOSÓW, ODROBACZANIE, BADANIE NAD METALAMI CIĘŻKIMI- TEŻ NIE MAJĄ NIC WSPÓLNEGO Z AUTYZMEM

Wszystkie opisywane w internecie metody na pozbycie się autyzmu u dziecka niepodparte badaniami naukowymi, opisanymi w artykułach naukowych nie przekładają się na rzeczywistość i są fałszem! Pamiętajcie o tym, Drodzy Rodzice!


Właśnie poznałeś/poznałaś kilka faktów i mitów na temat autyzmu.  Wokół nas tak wielu niekompetentnych rodziców, lekarzy, dziennikarzy...Nie idź za tłumem. 




niedziela, 13 marca 2016

Kluczowe objawy autyzmu

Warto znać objawy autyzmu, aby mieć szansę wcześnie go rozpoznać. Bycie świadomym to jeden z kluczy do sukcesu. Poniżej kilka symptomów, które mogą wskazywać, na to że dziecko ma autyzm. Znajomość objawów i zrozumienie ich jest szansą na pomoc osobie z autyzmem.



Autyzm objawia się na różne sposoby, pierwsze symptomy można zauważyć bardzo wcześnie w rozwoju dziecka. Niepokojące sygnały, które rodzice mogą łatwo wychwycić to np. brak chęci komunikowania się przez dziecko za pomocą gestów, emocji, mowy, brak kontaktu wzrokowego. Te objawy widoczne są we wczesnym etapie rozwoju dziecka, z czasem mogą pojawić się też inne symptomy takie jak np. nadwrażliwość na bodźce, wybiórczość jedzenia, stereotypie ruchowe. Dlatego bardzo ważne jest, aby dokładnie obserwować dziecko i każdą wątpliwość zgłaszać lekarzowi, pod którego opieką jest dziecko. Im większa świadomość opiekunów na temat autyzmu, jego rozpoznawania, metod rehabilitacji, tym większe możliwości na objęcie odpowiednią opieką dziecka z autyzmem.

Wiceprezes Zarządu Fundacji SYNAPSIS Pani Joanna Grochowska odpowiada na kanale użytkownika abczdrowie.pl w serwisie youtube na pytania dotyczące pierwszych objawów i diagnozowania autyzmu. Możemy się dowiedzieć na co jeszcze zwrócić uwagę, gdyż należy pamiętać, że autyzm u każdej osoby przejawia się inaczej.



Linki do filmów na www.youtube.com:


https://www.youtube.com/watch?v=lR1KvE63ESI


https://www.youtube.com/watch?v=cQLVjecJgIw


*źródła:
http://synapsis.org.pl/
https://www.youtube.com/user/abczdrowiepl